''Καισαριανής ενθύμια''

''Καισαριανής ενθύμια''
Πλατεία Καισαριανής

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

Άγιος Στυλιανός-26 Νοεμβρίου



Άγιος Στυλιανός-26 Νοεμβρίου
Από παρετυμολογία του ονόματός του πιστεύεται ότι αυτός στυλώνει, δηλαδή ενισχύει την υγεία των παιδιών. Γι αυτό κατά την εορτή του οι μητέρες των βρεφών και των άλλων παιδιών απέχουν από κάθε δραστηριότητα. Έτσι στην Ικαρία τα σπίτια έχουν την εικόνα του αγίου και όταν αρρώσταινε κάποιο παιδί λειτουργούσαν την εικόνα και σταύρωναν με αυτήν το παιδί. Στην Κρήτη οι γονείς των παιδιών τα οποία πεθαίνουν, ονομάζουν το νεογέννητο μετά το θάνατο του παιδιού, ΄΄Στυλιανό΄΄ ή ΄΄Στυλιανή΄΄. Σε κάποια , πάλι, ασθένεια, μπορούσε το όνομα να αλλάξει σε ΄΄Στυλιανός΄΄. Εξαιρετικά διαδεδομένο είναι, κυριως ανάμεσα στους Βλάχους το όνομα ΄΄Στέργιος΄΄ ως παραλλαγή του ΄΄Στέλιος΄΄ το οποίο δίδεται κατόπιν τάματος για ευτοκία από επίτοκες γυναίκες, οι οποίες ενωρίτερα δεν μπόρεσαν να αποκτήσουν παιδιά.




Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2013

Το Πολυτεχνείο ΖΕΙ !!!



17 Νοεμβρίου 2013 , το πρωί σε όλα τα σχολεία της Ελλάδας θα πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Κάποια φιλόλογος θα διαβάσει ένα σύντομο ιστορικό εκείνων των ημερών, θα τραγουδήσουν τον Δρόμο και το Χελιδόνι, ενώ παράλληλα οι μαθητές βαριεστημένοι θα περιμένουν να τελειώσει η εκδήλωση και να φύγουν (άλλωστε ο μόνος λόγος που πήγαν ήταν η απειλή των απουσιών). Κατά το μεσημέρι 7000 αστυνομικοί θα είναι διασκορπισμένοι από την Πατησίων έως την Αμερικάνικη πρεσβεία. Οι φοιτητές θα τσακωθούν με τους εκπροσώπους της ΔΑΠ που θα προσπαθήσουν να αφήσουν στεφάνι στο μνημείο, στη συνέχεια η κάθε παράταξη θα ξεκινήσει για την πορεία, από διαφορετικό σημείο, ενώ μεταξύ Ευαγγελισμού και Χίλτον θα αρχίσουν τα πρώτα επεισόδια μεταξύ αντιεξουσιαστών και αστυνομικών. Τέλος, μετά το πέρας της πορείας οι εκπρόσωποι των φοιτητικών παρατάξεων θα τσακωθούν και πάλι για το ποιος θα πάρει την αιματοβαμμένη σημαία. Στο τέλος θα ευχηθούμε όλοι και του χρόνου με υγεία…





Πολλοί κοινωνικοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι για να χάσει μια εκδήλωση την σημασία της, δεν έχεις παρά να τη μετατρέψεις σε έθιμο. Αυτό έχει αποδειχθεί τόσο στην περίπτωση των δύο εθνικών επετείων μας, όπου η μόνη έννοια είναι πως οι μαθητές θα μάθουν να βαδίζουν σαν στρατιώτες σε άνευ ουσίας παρελάσεις, όσο και στην περίπτωση του Πολυτεχνείου.
40 Χρόνια έχουν περάσει από εκείνη την εξέγερση, όμως μέχρι τώρα σε καμία εκδήλωση δεν θυμάμαι να έγινε μια σοβαρή και ώριμη συζήτηση για το τι συνέβη εκείνες τις μέρες (πόσοι άραγε γνωρίζουν για την “αμαρτωλή Πανσπουδαστική φ. 8”). Κανένας δεν έχει μιλήσει για το νόημα εκείνων των ημερών ή για το πώς κατέληξε εκείνη η ριζοσπαστικοποιημένη γενιά να μας παραδώσει σήμερα αυτή την Ελλάδα.

Για όλους εμάς η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν πρέπει να είναι απλά ένας ανταγωνισμός μεταξύ των φοιτητικών παρατάξεων, δεν πρέπει να είναι τα επεισόδια που θα προβάλλουν τα δελτία των 8, ούτε απλά το να αφήσουμε ένα λουλούδι στο μνημείο των πεσόντων. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου πρέπει να αποτελεί για μας την αφετηρία για προβληματισμό, για την επανάσταση της σκέψης μας. Πολύ περισσότερο αυτό πρέπει να το καταλάβουν τόσο οι εκπαιδευτικοί, όσο και εκείνοι που εμπλέκονται στην διοργάνωση αυτής της επετείου. Οι ανοιχτές συζητήσεις και η αντιπαράθεση απόψεων πρέπει να πάρουν την θέση των υφιστάμενων τυπολατρικών εκδηλώσεων.

 Τα ΝΕΑ, Βραδυνή, Μακεδονία, Ταχυδρόμος. Ήταν όλοι εκεί.   
 Προσπαθώντας να αναβιώσουμε το κλίμα του Πολυτεχνείου, 
σας παρουσιάζω τα πρωτοσέλιδα εκείνων των ημερών.
 



Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013

Η τρομοκρατία σπάει με μαζικό συλλογικό αποφασιστικό αγώνα






Η τρομοκρατία σπάει με μαζικό συλλογικό αποφασιστικό αγώνα

 

Την Τρίτη το μεσημέρι 5/11, κατά τη διάρκεια της συλλογικής κουζίνας της Πρωτοβουλίας Κατοίκων Καισαριανής, διερχόμενοι αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ σταμάτησαν σύντροφο που έφευγε από το χώρο της Πρωτοβουλίας. Παρόλο που τούς έδωσε τα στοιχεία της ταυτότητάς του και άφησε να γίνει έλεγχος στο περιεχόμενο της τσάντας του, επιχειρήθηκε να του γίνει σωματικός έλεγχος με εξευτελιστικούς όρους. Κάτω από τα σπίτια μας, μέρα μεσημέρι, έξω από έναν πολιτικό χώρο με ποικίλες κοινωνικές δράσεις. Ο σύντροφος αντιδρώντας στον επιχειρούμενο εξευτελισμό, έβαλε τις φωνές, οπότε μαζεύτηκε κόσμος από τη γειτονιά και από τη συλλογική κουζίνα. Το σάστισμα των πρώτων καουμπόηδων ακολούθησε η εφόρμηση δεκάδων μηχανών με κουκουλοφόρους της ΔΙΑΣ, ακόμα και με προτεταμένα αυτόματα, οι οποίοι απαίτησαν την προσαγωγή του. Μετά τα συνθήματα κατά της κρατικής τρομοκρατίας από τους κατοίκους της γειτονιάς και την επίμονη στάση μας ότι, αν θέλουν να προσαγάγουν κάποιον, θα πρέπει να μας προσαγάγουν όλους και αφού κατάλαβαν ότι δεν θα υποκύπταμε στις “φιλικές” πλέον κουβέντες τους, αποχώρησαν άπραγοι.
Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που το κράτος επιτίθεται στην κοινωνία εξαθλιώνοντάς την και εφαρμόζοντας δόγματα “μηδενικής ανοχής”. Συνεχώς εκτρέπεται σε όλο και πιο αυταρχικά μονοπάτια με βίαιες απολύσεις εργαζομένων, όπως τους διοικητικούς υπαλλήλους ΕΚΠΑ και ΕΜΠ, με επιστρατεύσεις σε απεργίες, επιθέσεις σε αγωνιζομένους, όπως τους εργαζομένους της ΕΡΤ και τους εργαζομένους της ACS που περιφρουρούσαν την απεργία τους στον Άλιμο, αλλά και σε κοινωνικούς χώρους και κέντρα αγώνα. Την ίδια ώρα έχει αμολήσει τους κουκουλοφόρους καουμπόηδες της ομάδας ΔΙΑΣ οι οποίοι σταματούν για “τυπικούς”, όπως λένε, ελέγχους όποιον δεν τους αρέσει και κυρίως νέους με εμφάνιση που δεν ταιριάζει στα γούστα τους, “άσχημο βλέμμα“ και με πρόσχημα δήθεν «μικροπαραβατικές» συμπεριφορές υποβάλλουν εξευτελιστικούς ελέγχους πρωί, μεσημέρι και βράδυ. Αυτό γίνεται τον τελευταίο καιρό συνεχώς γύρω και μέσα στο Σκοπευτήριο, ένα χώρο αναψυχής αλλά και μνήμης για νεολαίους και μαθητές των γύρω σχολείων. Στόχος τους η καταρράκωση της αξιοπρέπειάς ανέργων, υποαπασχολουμένων σε δουλειές όπου οι εργοδότες είναι ασύδοτοι, μαθητών ή φοιτητών χωρίς καμία προοπτική. Θέλουν να περπατάμε με σκυμμένο το κεφάλι στη δουλειά, στο σχολείο ακόμα και στη γειτονιά, και να μην τολμάμε να αντισταθούμε. Ρόλος τους η τρομοκράτηση και η καταστολή των πιο δραστήριων και ανήσυχων, νεολαίων, αγωνιστών, απεργών, όποιων θεωρούν ότι δεν ταιριάζουν στο ιδεώδες “νόμος και τάξη” που λανσάρουν.
Εμείς, από την πλευρά μας, δηλώνουμε ότι δεν τρομοκρατούμαστε. Θα συνεχίσουμε να είμαστε δίπλα σε όποιον ορθώνει το ανάστημά του, σε όποιον αντιστέκεται και αγωνίζεται ενάντια στη σύγχρονη σκλαβοποίηση, την εξαθλίωση, τον ρατσισμό, την καταστολή. Συλλογικά, μαχητικά, αποφασιστικά συνεχίζουμε:

Συνέλευση κάθε Τετάρτη στις 8.30, Συλλογική κουζίνα κάθε Τρίτη από τις 2, Χαριστικό – ανταλλακτικό παζάρι κάθε πρώτο Σάββατο του μήνα στην πλατεία της Καισαριανής.


Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013

Τους προστάτες της Αρχάγγελο Μιχαήλ και Γαβριήλ τιμά σήμερα η Πολεμική Αεροπορία

Η Εκκλησία μας σήμερα γιορτάζει τη Σύναξη 
των αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, καθώς και των 
υπολοίπων Ασωμάτων και Ουράνιων Αγγελικών Ταγμάτων. Η Αγία Γραφή, αναφέρει σε πολλά σημεία την επικοινωνία των ανθρώπων με τους αγγέλους και ιδιαίτερα με τους επικεφαλείς των αγγελικών ταγμάτων Μιχαήλ και Γαβριήλ. Συγκεκριμένα, ο αρχάγγελος Μιχαήλ εμφανίσθηκε στον Αβραάμ για να σώσει τον Ισαάκ, τον οποίο ήταν έτοιμος να θυσιάσει ο Αβραάμ κατά εντολή του Θεού, που θέλησε να δοκιμάσει έτσι την πίστη του δούλου του Αβραάμ. Στον Λώτ, για να τον σώσει όταν ο Θεός αποφάσισε να καταστρέψει τα Γόμορα, στον Πατριάρχη Ιακώβ, στον μάντη Βαρλαάμ, στον Ιησού του Ναυή. Επίσης ο Μιχαήλ, ήταν αυτός που οδήγησε το λαό του Ισραήλ στη φυγή από την Αίγυπτο. Οι άγιες Γραφές αναφέρουν ακόμη πολλά θαύματα, τα οποία επιτέλεσε ο αρχιστράτηγος Μιχαήλ. Ο δε Γαβριήλ ήταν αυτός που ανήγγειλε στην Παρθένο Μαρία το χαρμόσυνο γεγονός της γέννησης του Ιησού Χριστού, του Σωτήρα του κόσμου. Και σε άλλα σημεία της Αγίας Γραφής, συναντάμε τους αγγέλους να μεταφέρουν στους ευσεβείς ανθρώπους το θέλημα του Θεού, που αποβλέπει πάντα στην προστασία και στη λύτρωσή μας.

************************** 



Τους προστάτες της Αρχάγγελο Μιχαήλ και Γαβριήλ τιμά σήμερα η Πολεμική Αεροπορία με σειρά εορταστικών εκδηλώσεων που θα διαρκέσουν μέχρι την Κυριακή 10 Νοεμβρίου.

Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013

08:30: Κατάθεση στεφάνου στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, από τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας, Αντιπτέραρχο (Ι) Ευάγγελο Τουρνά
11:00: Επίσημος Εορτασμός - Δοξολογία στην Αεροπορική Βάση Δεκέλειας, στο Τατόι


Δείτε όλο το πρόγραμμα των εκδηλώσεων >>>

Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

Οι Αρμένιοι στην Καισαριανή





Σε μια α­πό τις πιο ι­στο­ρικές α­θηνα­ϊ­κές συ­νοι­κί­ες, την Και­σα­ρια­νή, ε­πο­νο­μα­ζό­με­νη και «Στά­λιν­γκρα­ντ των Δε­κεμ­βρια­νών» (α­πό τις μά­χες του Δε­κέμ­βρη του ’44, ό­ταν πολιορ­κή­θη­κε α­πό τους Άγ­γλους και Ταγ­μα­τα­σφα­λίτες), ε­γκα­τα­στάθη­κε ση­μα­ντι­κός α­ριθ­μός αρμε­νί­ων προ­σφύ­γων στα τέ­λη του 1922.



Πα­ρου­σιά­ζει εν­δια­φέ­ρον, η ι­στορί­α της πα­ροι­κί­ας την πε­ρί­ο­δο της κα­το­χής και των Δε­κεμ­βριανών. Η Και­σα­ρια­νή ή­ταν η πιο «α­ρι­στε­ρή» συ­νοι­κί­α της Α­θή­νας, με με­γά­λη δρά­ση στην α­ντί­στα­ση κα­τά των Γερ­μα­νών και στις μά­χες του ’44 κα­τά των Άγ­γλων. Στα γε­γο­νό­τα συμ­με­τεί­χαν και αρ­κε­τοί Αρ­μέ­νιοι της πε­ριο­χής. Ο­ρι­σμέ­νοι συ­νε­λή­φθη­σαν α­πό τους Γερ­μα­νούς στο μπλό­κο της Και­σα­ρια­νής. O Ζι­ρά­ιρ (Τά­σος), γραμ­μα­τέ­ας του ΚΚΕ Και­σα­ρια­νής και ε­πι­κε­φα­λής της το­πι­κής Ο.Π.Λ.Α. (η πιο μα­χη­τι­κή πτέ­ρυ­γα του ΚΚΕ), ο Νου­μπάρ Μπερ­μπε­ριάν που σκο­τώ­θη­κε α­πό τους Άγ­γλους και η Ρό­ζα-Χρι­ψιμέ Κου­μου­ριάν η ο­ποί­α φώ­να­ζε συν­θή­μα­τα με χω­νί.


Η ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΥΠΟ 1922-1930


Ο Τύπος αποτελεί ένα δυνατό εργαλείο έρευνας. Οι εφημερίδες αποτελούν μια ακραία μορφή βιβλίου, ενός βιβλίου που πωλείται σε κολοσσιαία κλίμακα αλλά έχει εφήμερη δημοτικότητα καθώς οι ειδήσεις ανανεώνονται. Το να διαβάζεις εφημερίδα είναι σαν να διαβάζεις ένα μυθιστόρημα, ο συγγραφέας του οποίου δεν ενδιαφέρεται για την συνοχή της πλοκής αλλά για να επηρεάσει το αναγνωστικό κοινό και να διαμορφώσει την κοινή γνώμη(Benedict Anderson). Χαρακτηριστικά ο Karl Bucher γράφει: Από απλές επιχειρήσεις δημοσίευσης ειδήσεων, οι εφημερίδες έγιναν και φορείς και καθοδηγητές της κοινής γνώμης , αγωνιστικά μέσα της πολιτικής και των κομμάτων


 Οι βιβλιογραφικές πηγές ,όπως του Κώστα Μάγερ «Ιστορία του ελληνικού τύπου 1901-1959» και της Λουκίας Δρούλια –Γιούλα Κουτσοπανάγου «Εγκυκλοπαίδεια Ελληνικού Τύπου», μας κατατοπίζουν για τις εκδοτικές προσπάθειες των προσφύγων, την περίοδο του Μεσοπολέμου. Ο Τύπος της εποχής, ημερήσιος και περιοδικός, είναι αναμφίβολα μια προσβάσιμη, χειροπιαστή πηγή ,για την περίοδο 1922-1930, οπότε το προσφυγικό ζήτημα απασχολούσε τις στήλες των δισέλιδων και τετρασέλιδων αθηναϊκών εφημερίδων της εποχής, όπως είναι ο Ημερήσιος Τύπος , η Πατρίς , η Ακρόπολις, η Αμάλθεια εν Αθήναις και οι μετέπειτα προσφυγικές Καισαριανή και Προσφυγικός Κόσμος.

 Δείτε το άρθρο >>> http://www.kemipokessariani.gr/index.php/2012-12-10-09-19-30/2012-12-10-09-20-09?layout=edit&id=145

25 Μαΐου 1923: Η πρώτη μέρα της Καισαριανής…Ένα σπάνιο ντοκουμέντο από το ημερολόγιο του Παναγιώτη Σταμπούλου


Την  επιμέλεια του πολύτιμου κειμένου έκανε ο ιστορικός   Ιάσων Χανδρινός.

Οι γραμμές που ακολουθούν είναι απόσπασμα από την αδημοσίευτη γραπτή μαρτυρία του Παναγιώτη Σταμπούλου, που παραχώρησε στους Γιάννη Κουβά και Βασίλη Γόβατζη και εκείνοι με τη σειρά τους στο Ιστορικό Αρχείο του ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ.

Γεννημένος στα Βουρλά το 1901, ο Σταμπούλος έζησε τις ευτυχισμένες μέρες στη Μικρά Ασία, την Καταστροφή του 1922 και την αιχμαλωσία από τους Τούρκους. Πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα στις 25 Μαΐου 1923 και ήταν από τους πρώτους «σκηνίτες» της περιοχής γύρω από το Νοσοκομείο Συγγρού. Εκείνη ακριβώς την ημέρα γεννήθηκε η Καισαριανή. Η μυθιστορηματική αυτοβιογραφία του που καλύπτει τα χρόνια στα Βουρλά της Μικράς Ασίας και τα πρώτα χρόνια ζωής της Καισαριανής μέσα από γλαφυρές περιγραφές που καθιστούν τη μαρτυρία πολύτιμη.

«(…) Έχουν περάσει εννιά μήνες από την καταστροφή της Μικράς Ασίας το 1922.



Από την πούντα της Σμύρνης ταξίδεψα σκαστός για την Αθήνα με το βαπόρι (Ερμούπολη) με ψευδώνυμο Δημήτριος Λεφάκης, ράφτης το επάγγελμα, από την Άνδρο. 33 ετών.
Όταν φτάσαμε εις τον Σαρωνικό, έξω από το Σούνιο, ο καπετάνιος έκαμε κατάσταση των επιβατών του, γιατί εις τη δική μου κατηγορία, υπήρχαν κι άλλοι, εκτός των επισήμων αιχμαλώτων που παρέλαβε. Τότε δήλωσα το πραγματικό μου όνομα, Παναγιώτης Σταμπούλος του Σωτηρίου, στρατιώτης του 56ου Συντάγματος, καταγωγή Βουρλά Σμύρνης.

Η ημέρα είχε προχωρήσει. Φθάσαμε εις το Λοιμοκαθαρτήριο Άγιος Γεώργιος, πρωί 25ης Μαΐου 1923 και εις τον Πειραιά το μεσημέρι. Πρώτη φορά έρχομαι εις την Ελλάδα. Πρωτοπάτησα εις την προβλήτα της Τρούμπας του Πειραιώς. Ήταν ημέρα απογνώσεως και απελπισίας για εμένα. Λίγο αργότερα βρέθηκα σε ένα στάβλο του Μοσχάτου. Εκεί με πήγε η γυναίκα του Καφενέ (Βουρλωτίνα και αυτή, είχε χάσει τον άντρα της τον Σεπτέμβριο του 1922).
Βρήκα σκελετωμένη τη γιαγιά μου, Δεσποινιώ (μητέρα της μητέρας μου), ανάμεσα σε ράκη και βόδια....Αυτή με κόπο με συνόδεψε μέχρι τον Ηλεκτρικό Σταθμό του Μοσχάτου, από εκεί μέχρι το Μοναστηράκι και συνέχεια ρωτώντας βρεθήκαμε εις την πλατεία των Παλιών Ανακτόρων, με τον πελώριο γυμνό χώρο και ακατάστατο.... 

Διαβάστε το ολόκληρο >>>http://www.kemipokessariani.gr/index.php/2012-12-10-09-19-30/2012-12-10-09-20-09?layout=edit&id=137