martyriara aggie.stop: Σαν Σήμερα: Η Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα

martyriara aggie.stop: Σαν Σήμερα: Η Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα:  Σα σήμερα εγίνανε..... Δύο Ελλάδες μία.... Και κάνανε τη χώρα μας ..... Μιά παντοδυναμία!!! Ανδρέας Ανδρουλάκης Σαν Σ...

Άγιος Στυλιανός-26 Νοεμβρίου

Άγιος Στυλιανός-26 Νοεμβρίου

Από παρετυμολογία του ονόματός του πιστεύεται ότι αυτός στυλώνει, δηλαδή ενισχύει την υγεία των παιδιών. Γι αυτό κατά την εορτή του οι μητέρες των βρεφών και των άλλων παιδιών απέχουν από κάθε δραστηριότητα. Έτσι στην Ικαρία τα σπίτια έχουν την εικόνα του αγίου και όταν αρρώσταινε κάποιο παιδί λειτουργούσαν την εικόνα και σταύρωναν με αυτήν το παιδί. Στην Κρήτη οι γονείς των παιδιών τα οποία πεθαίνουν, ονομάζουν το νεογέννητο μετά το θάνατο του παιδιού, ΄΄Στυλιανό΄΄ ή ΄΄Στυλιανή΄΄. Σε κάποια , πάλι, ασθένεια, μπορούσε το όνομα να αλλάξει σε ΄΄Στυλιανός΄΄. Εξαιρετικά διαδεδομένο είναι, κυριως ανάμεσα στους Βλάχους το όνομα ΄΄Στέργιος΄΄ ως παραλλαγή του ΄΄Στέλιος΄΄ το οποίο δίδεται κατόπιν τάματος για ευτοκία από επίτοκες γυναίκες, οι οποίες ενωρίτερα δεν μπόρεσαν να αποκτήσουν παιδιά.

Το Πολυτεχνείο ΖΕΙ !!!

17 Νοεμβρίου 2013 , το πρωί σε όλα τα σχολεία της Ελλάδας θα πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Κάποια φιλόλογος θα διαβάσει ένα σύντομο ιστορικό εκείνων των ημερών, θα τραγουδήσουν τον Δρόμο και το Χελιδόνι, ενώ παράλληλα οι μαθητές βαριεστημένοι θα περιμένουν να τελειώσει η εκδήλωση και να φύγουν (άλλωστε ο μόνος λόγος που πήγαν ήταν η απειλή των απουσιών). Κατά το μεσημέρι 7000 αστυνομικοί θα είναι διασκορπισμένοι από την Πατησίων έως την Αμερικάνικη πρεσβεία. Οι φοιτητές θα τσακωθούν με τους εκπροσώπους της ΔΑΠ που θα προσπαθήσουν να αφήσουν στεφάνι στο μνημείο, στη συνέχεια η κάθε παράταξη θα ξεκινήσει για την πορεία, από διαφορετικό σημείο, ενώ μεταξύ Ευαγγελισμού και Χίλτον θα αρχίσουν τα πρώτα επεισόδια μεταξύ αντιεξουσιαστών και αστυνομικών. Τέλος, μετά το πέρας της πορείας οι εκπρόσωποι των φοιτητικών παρατάξεων θα τσακωθούν και πάλι για το ποιος θα πάρει την αιματοβαμμένη σημαία. Στο τέλος θα ευχηθούμε όλοι και του χρόνου με υγεία…

Πολλοί κοινωνικοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι για να χάσει μια εκδήλωση την σημασία της, δεν έχεις παρά να τη μετατρέψεις σε έθιμο. Αυτό έχει αποδειχθεί τόσο στην περίπτωση των δύο εθνικών επετείων μας, όπου η μόνη έννοια είναι πως οι μαθητές θα μάθουν να βαδίζουν σαν στρατιώτες σε άνευ ουσίας παρελάσεις, όσο και στην περίπτωση του Πολυτεχνείου.
40 Χρόνια έχουν περάσει από εκείνη την εξέγερση, όμως μέχρι τώρα σε καμία εκδήλωση δεν θυμάμαι να έγινε μια σοβαρή και ώριμη συζήτηση για το τι συνέβη εκείνες τις μέρες (πόσοι άραγε γνωρίζουν για την “αμαρτωλή Πανσπουδαστική φ. 8”). Κανένας δεν έχει μιλήσει για το νόημα εκείνων των ημερών ή για το πώς κατέληξε εκείνη η ριζοσπαστικοποιημένη γενιά να μας παραδώσει σήμερα αυτή την Ελλάδα.

Για όλους εμάς η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν πρέπει να είναι απλά ένας ανταγωνισμός μεταξύ των φοιτητικών παρατάξεων, δεν πρέπει να είναι τα επεισόδια που θα προβάλλουν τα δελτία των 8, ούτε απλά το να αφήσουμε ένα λουλούδι στο μνημείο των πεσόντων. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου πρέπει να αποτελεί για μας την αφετηρία για προβληματισμό, για την επανάσταση της σκέψης μας. Πολύ περισσότερο αυτό πρέπει να το καταλάβουν τόσο οι εκπαιδευτικοί, όσο και εκείνοι που εμπλέκονται στην διοργάνωση αυτής της επετείου. Οι ανοιχτές συζητήσεις και η αντιπαράθεση απόψεων πρέπει να πάρουν την θέση των υφιστάμενων τυπολατρικών εκδηλώσεων.

 Τα ΝΕΑ, Βραδυνή, Μακεδονία, Ταχυδρόμος. Ήταν όλοι εκεί.   

 Προσπαθώντας να αναβιώσουμε το κλίμα του Πολυτεχνείου, 

σας παρουσιάζω τα πρωτοσέλιδα εκείνων των ημερών.

 

http://www.neolaia.gr

Η τρομοκρατία σπάει με μαζικό συλλογικό αποφασιστικό αγώνα

http://protovouliakatoikwnkaisarianis.blogspot.gr/

Η τρομοκρατία σπάει με μαζικό συλλογικό αποφασιστικό αγώνα

 

Την Τρίτη το μεσημέρι 5/11, κατά τη διάρκεια της συλλογικής κουζίνας της Πρωτοβουλίας Κατοίκων Καισαριανής, διερχόμενοι αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ σταμάτησαν σύντροφο που έφευγε από το χώρο της Πρωτοβουλίας. Παρόλο που τούς έδωσε τα στοιχεία της ταυτότητάς του και άφησε να γίνει έλεγχος στο περιεχόμενο της τσάντας του, επιχειρήθηκε να του γίνει σωματικός έλεγχος με εξευτελιστικούς όρους. Κάτω από τα σπίτια μας, μέρα μεσημέρι, έξω από έναν πολιτικό χώρο με ποικίλες κοινωνικές δράσεις. Ο σύντροφος αντιδρώντας στον επιχειρούμενο εξευτελισμό, έβαλε τις φωνές, οπότε μαζεύτηκε κόσμος από τη γειτονιά και από τη συλλογική κουζίνα. Το σάστισμα των πρώτων καουμπόηδων ακολούθησε η εφόρμηση δεκάδων μηχανών με κουκουλοφόρους της ΔΙΑΣ, ακόμα και με προτεταμένα αυτόματα, οι οποίοι απαίτησαν την προσαγωγή του. Μετά τα συνθήματα κατά της κρατικής τρομοκρατίας από τους κατοίκους της γειτονιάς και την επίμονη στάση μας ότι, αν θέλουν να προσαγάγουν κάποιον, θα πρέπει να μας προσαγάγουν όλους και αφού κατάλαβαν ότι δεν θα υποκύπταμε στις “φιλικές” πλέον κουβέντες τους, αποχώρησαν άπραγοι.
Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που το κράτος επιτίθεται στην κοινωνία εξαθλιώνοντάς την και εφαρμόζοντας δόγματα “μηδενικής ανοχής”. Συνεχώς εκτρέπεται σε όλο και πιο αυταρχικά μονοπάτια με βίαιες απολύσεις εργαζομένων, όπως τους διοικητικούς υπαλλήλους ΕΚΠΑ και ΕΜΠ, με επιστρατεύσεις σε απεργίες, επιθέσεις σε αγωνιζομένους, όπως τους εργαζομένους της ΕΡΤ και τους εργαζομένους της ACS που περιφρουρούσαν την απεργία τους στον Άλιμο, αλλά και σε κοινωνικούς χώρους και κέντρα αγώνα. Την ίδια ώρα έχει αμολήσει τους κουκουλοφόρους καουμπόηδες της ομάδας ΔΙΑΣ οι οποίοι σταματούν για “τυπικούς”, όπως λένε, ελέγχους όποιον δεν τους αρέσει και κυρίως νέους με εμφάνιση που δεν ταιριάζει στα γούστα τους, “άσχημο βλέμμα“ και με πρόσχημα δήθεν «μικροπαραβατικές» συμπεριφορές υποβάλλουν εξευτελιστικούς ελέγχους πρωί, μεσημέρι και βράδυ. Αυτό γίνεται τον τελευταίο καιρό συνεχώς γύρω και μέσα στο Σκοπευτήριο, ένα χώρο αναψυχής αλλά και μνήμης για νεολαίους και μαθητές των γύρω σχολείων. Στόχος τους η καταρράκωση της αξιοπρέπειάς ανέργων, υποαπασχολουμένων σε δουλειές όπου οι εργοδότες είναι ασύδοτοι, μαθητών ή φοιτητών χωρίς καμία προοπτική. Θέλουν να περπατάμε με σκυμμένο το κεφάλι στη δουλειά, στο σχολείο ακόμα και στη γειτονιά, και να μην τολμάμε να αντισταθούμε. Ρόλος τους η τρομοκράτηση και η καταστολή των πιο δραστήριων και ανήσυχων, νεολαίων, αγωνιστών, απεργών, όποιων θεωρούν ότι δεν ταιριάζουν στο ιδεώδες “νόμος και τάξη” που λανσάρουν.
Εμείς, από την πλευρά μας, δηλώνουμε ότι δεν τρομοκρατούμαστε. Θα συνεχίσουμε να είμαστε δίπλα σε όποιον ορθώνει το ανάστημά του, σε όποιον αντιστέκεται και αγωνίζεται ενάντια στη σύγχρονη σκλαβοποίηση, την εξαθλίωση, τον ρατσισμό, την καταστολή. Συλλογικά, μαχητικά, αποφασιστικά συνεχίζουμε:

Συνέλευση κάθε Τετάρτη στις 8.30, Συλλογική κουζίνα κάθε Τρίτη από τις 2, Χαριστικό – ανταλλακτικό παζάρι κάθε πρώτο Σάββατο του μήνα στην πλατεία της Καισαριανής.

ΠΗΓΗ:http://protovouliakatoikwnkaisarianis.blogspot.gr/

Τους προστάτες της Αρχάγγελο Μιχαήλ και Γαβριήλ τιμά σήμερα η Πολεμική Αεροπορία

Η Εκκλησία μας σήμερα γιορτάζει τη Σύναξη 
των αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ, καθώς και των 
υπολοίπων Ασωμάτων και Ουράνιων Αγγελικών Ταγμάτων. Η Αγία Γραφή, αναφέρει σε πολλά σημεία την επικοινωνία των ανθρώπων με τους αγγέλους και ιδιαίτερα με τους επικεφαλείς των αγγελικών ταγμάτων Μιχαήλ και Γαβριήλ. Συγκεκριμένα, ο αρχάγγελος Μιχαήλ εμφανίσθηκε στον Αβραάμ για να σώσει τον Ισαάκ, τον οποίο ήταν έτοιμος να θυσιάσει ο Αβραάμ κατά εντολή του Θεού, που θέλησε να δοκιμάσει έτσι την πίστη του δούλου του Αβραάμ. Στον Λώτ, για να τον σώσει όταν ο Θεός αποφάσισε να καταστρέψει τα Γόμορα, στον Πατριάρχη Ιακώβ, στον μάντη Βαρλαάμ, στον Ιησού του Ναυή. Επίσης ο Μιχαήλ, ήταν αυτός που οδήγησε το λαό του Ισραήλ στη φυγή από την Αίγυπτο. Οι άγιες Γραφές αναφέρουν ακόμη πολλά θαύματα, τα οποία επιτέλεσε ο αρχιστράτηγος Μιχαήλ. Ο δε Γαβριήλ ήταν αυτός που ανήγγειλε στην Παρθένο Μαρία το χαρμόσυνο γεγονός της γέννησης του Ιησού Χριστού, του Σωτήρα του κόσμου. Και σε άλλα σημεία της Αγίας Γραφής, συναντάμε τους αγγέλους να μεταφέρουν στους ευσεβείς ανθρώπους το θέλημα του Θεού, που αποβλέπει πάντα στην προστασία και στη λύτρωσή μας.

************************** 

Τους προστάτες της Αρχάγγελο Μιχαήλ και Γαβριήλ τιμά σήμερα η Πολεμική Αεροπορία με σειρά εορταστικών εκδηλώσεων που θα διαρκέσουν μέχρι την Κυριακή 10 Νοεμβρίου.

Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013

08:30: Κατάθεση στεφάνου στο Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, από τον Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας, Αντιπτέραρχο (Ι) Ευάγγελο Τουρνά
11:00: Επίσημος Εορτασμός - Δοξολογία στην Αεροπορική Βάση Δεκέλειας, στο Τατόι


Δείτε όλο το πρόγραμμα των εκδηλώσεων >>>

http://www.newsbeast.gr/greece/arthro/605746/i-polemiki-aeroporia-giortazei/ 

Οι Αρμένιοι στην Καισαριανή

Σε μια α­πό τις πιο ι­στο­ρικές α­θηνα­ϊ­κές συ­νοι­κί­ες, την Και­σα­ρια­νή, ε­πο­νο­μα­ζό­με­νη και «Στά­λιν­γκρα­ντ των Δε­κεμ­βρια­νών» (α­πό τις μά­χες του Δε­κέμ­βρη του ’44, ό­ταν πολιορ­κή­θη­κε α­πό τους Άγ­γλους και Ταγ­μα­τα­σφα­λίτες), ε­γκα­τα­στάθη­κε ση­μα­ντι­κός α­ριθ­μός αρμε­νί­ων προ­σφύ­γων στα τέ­λη του 1922.

Πα­ρου­σιά­ζει εν­δια­φέ­ρον, η ι­στορί­α της πα­ροι­κί­ας την πε­ρί­ο­δο της κα­το­χής και των Δε­κεμ­βριανών. Η Και­σα­ρια­νή ή­ταν η πιο «α­ρι­στε­ρή» συ­νοι­κί­α της Α­θή­νας, με με­γά­λη δρά­ση στην α­ντί­στα­ση κα­τά των Γερ­μα­νών και στις μά­χες του ’44 κα­τά των Άγ­γλων. Στα γε­γο­νό­τα συμ­με­τεί­χαν και αρ­κε­τοί Αρ­μέ­νιοι της πε­ριο­χής. Ο­ρι­σμέ­νοι συ­νε­λή­φθη­σαν α­πό τους Γερ­μα­νούς στο μπλό­κο της Και­σα­ρια­νής. O Ζι­ρά­ιρ (Τά­σος), γραμ­μα­τέ­ας του ΚΚΕ Και­σα­ρια­νής και ε­πι­κε­φα­λής της το­πι­κής Ο.Π.Λ.Α. (η πιο μα­χη­τι­κή πτέ­ρυ­γα του ΚΚΕ), ο Νου­μπάρ Μπερ­μπε­ριάν που σκο­τώ­θη­κε α­πό τους Άγ­γλους και η Ρό­ζα-Χρι­ψιμέ Κου­μου­ριάν η ο­ποί­α φώ­να­ζε συν­θή­μα­τα με χω­νί.

Όλο το άρθρο εδώ >>> http://www.kemipokessariani.gr/index.php/2012-12-10-09-19-30/17-18?layout=edit&id=143 

Η ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΜΙΚΡΑΣΙΑΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΤΥΠΟ 1922-1930

Ο Τύπος αποτελεί ένα δυνατό εργαλείο έρευνας. Οι εφημερίδες αποτελούν μια ακραία μορφή βιβλίου, ενός βιβλίου που πωλείται σε κολοσσιαία κλίμακα αλλά έχει εφήμερη δημοτικότητα καθώς οι ειδήσεις ανανεώνονται. Το να διαβάζεις εφημερίδα είναι σαν να διαβάζεις ένα μυθιστόρημα, ο συγγραφέας του οποίου δεν ενδιαφέρεται για την συνοχή της πλοκής αλλά για να επηρεάσει το αναγνωστικό κοινό και να διαμορφώσει την κοινή γνώμη(Benedict Anderson). Χαρακτηριστικά ο Karl Bucher γράφει: Από απλές επιχειρήσεις δημοσίευσης ειδήσεων, οι εφημερίδες έγιναν και φορείς και καθοδηγητές της κοινής γνώμης , αγωνιστικά μέσα της πολιτικής και των κομμάτων

 Οι βιβλιογραφικές πηγές ,όπως του Κώστα Μάγερ «Ιστορία του ελληνικού τύπου 1901-1959» και της Λουκίας Δρούλια –Γιούλα Κουτσοπανάγου «Εγκυκλοπαίδεια Ελληνικού Τύπου», μας κατατοπίζουν για τις εκδοτικές προσπάθειες των προσφύγων, την περίοδο του Μεσοπολέμου. Ο Τύπος της εποχής, ημερήσιος και περιοδικός, είναι αναμφίβολα μια προσβάσιμη, χειροπιαστή πηγή ,για την περίοδο 1922-1930, οπότε το προσφυγικό ζήτημα απασχολούσε τις στήλες των δισέλιδων και τετρασέλιδων αθηναϊκών εφημερίδων της εποχής, όπως είναι ο Ημερήσιος Τύπος , η Πατρίς , η Ακρόπολις, η Αμάλθεια εν Αθήναις και οι μετέπειτα προσφυγικές Καισαριανή και Προσφυγικός Κόσμος.

 Δείτε το άρθρο >>> http://www.kemipokessariani.gr/index.php/2012-12-10-09-19-30/2012-12-10-09-20-09?layout=edit&id=145

25 Μαΐου 1923: Η πρώτη μέρα της Καισαριανής…Ένα σπάνιο ντοκουμέντο από το ημερολόγιο του Παναγιώτη Σταμπούλου

Την  επιμέλεια του πολύτιμου κειμένου έκανε ο ιστορικός   Ιάσων Χανδρινός.

Οι γραμμές που ακολουθούν είναι απόσπασμα από την αδημοσίευτη γραπτή μαρτυρία του Παναγιώτη Σταμπούλου, που παραχώρησε στους Γιάννη Κουβά και Βασίλη Γόβατζη και εκείνοι με τη σειρά τους στο Ιστορικό Αρχείο του ΚΕ.ΜΙ.ΠΟ.

Γεννημένος στα Βουρλά το 1901, ο Σταμπούλος έζησε τις ευτυχισμένες μέρες στη Μικρά Ασία, την Καταστροφή του 1922 και την αιχμαλωσία από τους Τούρκους. Πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα στις 25 Μαΐου 1923 και ήταν από τους πρώτους «σκηνίτες» της περιοχής γύρω από το Νοσοκομείο Συγγρού. Εκείνη ακριβώς την ημέρα γεννήθηκε η Καισαριανή. Η μυθιστορηματική αυτοβιογραφία του που καλύπτει τα χρόνια στα Βουρλά της Μικράς Ασίας και τα πρώτα χρόνια ζωής της Καισαριανής μέσα από γλαφυρές περιγραφές που καθιστούν τη μαρτυρία πολύτιμη.

«(…) Έχουν περάσει εννιά μήνες από την καταστροφή της Μικράς Ασίας το 1922.

Από την πούντα της Σμύρνης ταξίδεψα σκαστός για την Αθήνα με το βαπόρι (Ερμούπολη) με ψευδώνυμο Δημήτριος Λεφάκης, ράφτης το επάγγελμα, από την Άνδρο. 33 ετών.
Όταν φτάσαμε εις τον Σαρωνικό, έξω από το Σούνιο, ο καπετάνιος έκαμε κατάσταση των επιβατών του, γιατί εις τη δική μου κατηγορία, υπήρχαν κι άλλοι, εκτός των επισήμων αιχμαλώτων που παρέλαβε. Τότε δήλωσα το πραγματικό μου όνομα, Παναγιώτης Σταμπούλος του Σωτηρίου, στρατιώτης του 56ου Συντάγματος, καταγωγή Βουρλά Σμύρνης.

Η ημέρα είχε προχωρήσει. Φθάσαμε εις το Λοιμοκαθαρτήριο Άγιος Γεώργιος, πρωί 25ης Μαΐου 1923 και εις τον Πειραιά το μεσημέρι. Πρώτη φορά έρχομαι εις την Ελλάδα. Πρωτοπάτησα εις την προβλήτα της Τρούμπας του Πειραιώς. Ήταν ημέρα απογνώσεως και απελπισίας για εμένα. Λίγο αργότερα βρέθηκα σε ένα στάβλο του Μοσχάτου. Εκεί με πήγε η γυναίκα του Καφενέ (Βουρλωτίνα και αυτή, είχε χάσει τον άντρα της τον Σεπτέμβριο του 1922).
Βρήκα σκελετωμένη τη γιαγιά μου, Δεσποινιώ (μητέρα της μητέρας μου), ανάμεσα σε ράκη και βόδια....Αυτή με κόπο με συνόδεψε μέχρι τον Ηλεκτρικό Σταθμό του Μοσχάτου, από εκεί μέχρι το Μοναστηράκι και συνέχεια ρωτώντας βρεθήκαμε εις την πλατεία των Παλιών Ανακτόρων, με τον πελώριο γυμνό χώρο και ακατάστατο.... 

Διαβάστε το ολόκληρο >>>http://www.kemipokessariani.gr/index.php/2012-12-10-09-19-30/2012-12-10-09-20-09?layout=edit&id=137
  
   

ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ με στιχάκι !!!

Ταβερνάκια,κουτουκάκια της Καισαριανής

Η Καισαριανή μας εκτός απ'την Ηρωϊκή Ιστορία της,έχει ιστορία και στις απολαύσεις της.Τα ταβερνάκια,κουτουκάκια,μεζεδοπωλεία κάθε λογής,ξεφυτρώνουν σε κάθε σοκάκι της...
και όχι μόνο στη πλατεία που είναι κατάμεστη από δαύτα!!!
Σας ανεβάζω μερικά που βρήκα ως πιο γουστόζικά στη διακόσμηση τους.Σύντομα θα σας βάλω κι άλλα.

''ΛΑΔΟΚΟΛΛΑ''
Υμητού 46, Καισαριανή 
Ψητά και μεζεδάκια, όλα στη λαδόκολλα. Απλή ταβέρνα με χαμηλές τιμές που προσελκύει κυρίως φοιτητές.

''ΡΑΚΑΚΙ''
πίσω απ'την κεντρική πλατεία Καισαριανής την πλατεία Παναγίτσας, σε μια περιοχή με πολλές ταβέρνες και μεζοδοπωλεία, δηλαδή με μεγάλο ανταγωνισμό και ποικιλία στις γεύσεις.
Για κρητικές νοστιμιές και άφθονη ρακή...
< η πρώτη ρακή - κέρασμα >

'' ΜΕΛΟΙΝΟ''
Ηρώων Πολυτεχνείου 163 & Νικομηδείας, Καισαριανή.
Μεζεδοπωλείο στολίδι κρυμμένο στα στενάκια της Καισαριανής...
Το μενού επιμελείται ο Νίκος Σταμέλος που τον φωνάζουν Μέλο 
εξ ου και «Μέλοινο»

''ΤΟ ΜΠΕΡΔΕΜΑ'' 
πλατεία Καισαριανής.
Προσφέρει εκλεχτούς μεζέδες μας, καφέ ή ποτό το καλοκαίρι ρεμβάζοντας στη πλατεία και τους χειμερινούς μήνες μεταμορφώνεται σε ένα ζεστό και όμορφο μουσικό μεζεδοπωλείο!

By aggeliona*fb 

ΑΕΡΑΑΑΑ...Χρόνια πολλά

Στα δύσβατα της Λευτεριάς....

Σοκάκια να πατήσεις...

Πρέπει πρώτα σαν Έλληνας....

Εχθρούς να πολεμήσεις!!!

ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ '40

Πάντα αναρωτιόμουνα...

Ήντα 'ναι πιό σπουδαίο...

Να 'χεις ψυχή η θέληση...

Ν' αλλάξεις το μοιραίο...

Απάντηση μου έδωσε...

Μόνο η ιστορία....

Αφού μιά χούφτα Έλληνες....

Άλλαξαν την πορεία...

Δεν ήταν οι πολεμιστές...

Μ' άτρωτες πανοπλίες...

Και κάτω απ' τη χλαίνη τους....

Είχαν κ' αυτοί φοβίες....

Δυό πράγματα βαστούσανε....

Κ' αυτά αρκούσαν μόνο...

Τη θέληση και τη ψυχή...

Για ν' αψηφούν τον πόνο!!!

 Ανδρέας Ανδρουλάκης

26/10 Άγιος Δημήτριος Θεσσαλονίκης

'' Να μην ξεχνάμε 26/10/1912 ο Ελληνικός στρατός μπαίνει στην Θεσσαλονίκη,πριν τους Βουλγάρους οι οποίοι ήταν έξω από την πόλη,αφού επικράτησε τελικά η Γνώμη του Βενιζέλου να κατευθυνθούν προς τη Θεσσαλονίκη και όχι του αρχιστράτηγου και διάδοχο του θρόνου Κωνσταντίνο!!!''

ΕΝΟΡΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗ

Ο  Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου

(Παναγίτσα)

Ο Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου( Η Παναγίτσα μας) βρίσκεται κοντά στο άλσος του Σκοπευτηρίου και απέναντι από την πλατεία της Καισαριανής.

Η πρώτη λειτουργία έγινε εκεί την πρωτοχρονιά του 1929, στον σανιδένιο τότε ναό που είχε δημιουργηθεί, ενώ η ανέγερση του υπάρχοντος ναού ξεκίνησε το 1934 και εγκαινιάστηκε τελικά το 1960.

*************************
Ο Μητροπολιτικός Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου

 Ο Μητροπολιτικός Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου βρίσκεται στην διασταύρωση της οδού Κουκλουτζά με την λεωφόρο Υμηττού.

Πρόκειται για την πρώτη ενορία που δημιουργήθηκε στην περιοχή της Καισαριανής, το 1924, για να καλύψει τις ανάγκες των προσφύγων που εγκαταστάθηκαν εκεί μετά την Μικρασιατική  καταστροφή.

===============================

Ο  Ιερός Ναός Αγίων  Τριών Ιεραρχών

**********

 Ο Ιερός Ναός Αγίων Τριών Ιεραρχών βρίσκεται στο κέντρο μιας πυκνοκατοικημένης περιοχής της Καισαριανής,επί της οδού Τριών Ιεραρχών(18).

Πρόκειται για έναν περικαλλή ναό, βυζαντινού ρυθμού, του οποίου ο εσωτερικός αγιογραφικός διάκοσμος, βυζαντινής τεχνοτροπίας, η τάξη καί η ευπρέπεια δημιουργούν μιά ευχάριστη αίσθηση.

***************************************

Η  Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου

 Η Ιερά Μονή του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου, βρίσκεται λίγο έξω από την κατοικημένη περιοχή της Καισαριανής, ανηφορίζοντας την κεντρική λεωφόρο της Εθνικής Αντιστάσεως.

Στον χώρο της Ιεράς Μονής σώζονται παλιές τοιχογραφίες καθώς και μικρό θολωτό Ναΰδριο του 16ου αιώνα, και η μονή σήμερα λειτουργεί ως γυναικεία μοναστική κοινότητα.  

.

******************************

  

Αθλητικές εγκαταστάσεις

Οι εγκατεστημένοι στην Καισαριανή Μικρασιάτες πρόσφυγες ήταν, όπως προαναφέρθηκε, ζωντανοί άνθρωποι και, συνεπώς, δεν μπορούσαν να τους βάλουν κάτω τα τεράστια προβλήματα που αντιμετώπιζαν… Το επίσημο γήπεδο ποδοσφαίρου ήταν στην κάτω πλευρά του Σκοπευτηρίου και το ονόμαζαν "Κόροιβο" ενώ τα δοκάρια ήταν, συνήθως πέτρες.Από το 1924, κι ενώ οι πρόσφυγες αγωνίζονταν για την επιβίωση, εμφανίζονται οι πρώτοι ανεξάρτητοι σύλλογοι με ονομασίες, όπως: "Τίγρης", "Ανίκητος", "Αρμενική Ένωσις", "Ηρακλής" κ.ά. Ο πρώτος αθλητικός σύλλογος, που ιδρύθηκε επίσημα στην Καισαριανή, το 1927, από τη Φιλανθρωπική Αμερικανική Οργάνωση Near-East Relief, ήταν ο αθλητικός όμιλος με την ίδια επωνυμία Near-East. Την αξιόλογη αθλητική δραστηριότητα της Καισαριανής βοήθησε σημαντικά η δημιουργία του "Δημοσίου Πρότυπου Παιδικού Γυμναστηρίου"γνωστού ως "Near East".

(Αν ήταν λίγο πιο μεγάλη η φωτο από αριστερά,θα φαινόταν το μπαλκόνι του πατρικού μου,που βρίσκεται ακριβώς απέναντι απ' την πόρτα του μπάσκετ !!!) 

Παιδεία

Mετά από έντονες προσπάθειες πρωτολειτούργησε στα 1924-1925 το πρώτο σχολείο, γνωστό ως "παλιά σχολεία", κοντά στο Ρέμα του Ηριδανού. Ένα σχολείο που ήταν μια λύση εξαιρετικής ανάγκης ένα πλινθόκτιστο που έμοιαζε περισσότερο με παράγκα.Το 1929, ο Ελευθέριος Βενιζέλος αποφάσισε να κατασκευάσει σχολείο στην Καισαριανή, με δωρεά της γυναίκας του Έλενας Βενιζέλου. Το νέο σχολείο ήταν δυναμικότητας 400 μαθητών και έφερε το όνομα της χορηγού, "Σχολείο Βενιζέλου".

Το Πειραματικό Ειδικό Σχολεί Ειδική μνεία πρέπει να γίνει για το σχολείο που ιδρύθηκε στην Καισαριανή και εξυπηρετούσε άτομα με ειδικές ανάγκες (το σημερινό Eιδικό Πειραματικό Eιδικό Σχολείο) καθώς είναι το πρώτο στο είδος του που λειτούργησε στην Ελλάδα. Η λειτουργία του σχολείου αυτού εξακολουθεί μέχρι τις μέρες μας να προσφέρει εκπαίδευση στα άτομα με ειδικές ανάγκες και γι' αυτό θεωρείται ένα από τα σημαντικά έργα του μεσοπολέμου.

ο Μ.Δ.Δ.Ε. Καισαριανής βρίσκεται στην στη διεύθυνση Φιλαδελφείας 68 και Σολομωνίδου,δίπλα απ'τον κινηματογράφο Αιολία...

<Είναι και αυτό δίπλα απ'το σπίτι μου,το πατρικό>.

Στην είσοδο του σχολείου, έχει μια πινακίδα με μία φράση της Ρόζας Ιμβριώτη (1898 - 1977) η οποία αναφέρει:

'' Το έργο της προστασίας και της ειδικής αγωγής του αδύνατου παιδιού μεγαλώνει σε επιφάνεια και σε βάθος την ανθρώπινη ψυχή και υψώνει την στάθμη της ανθρωπότητας''

  

Δρόμοι - συγκοινωνία

Μεταφορικά μέσα τα λατρευτά αμαξάκια.

  

Οι χωματένιοι δρόμοι παρέμειναν για αρκετά χρόνια, όπως και η προβληματική συγκοινωνία. Η λεωφόρος, ο κεντρικός δρόμος του συνοικισμού ασφαλτοστρώθηκε αρχικά μέχρι την πλατεία Αναγέννησης, στα μέσα της δεκαετίας του 1930.Το υπόλοιπο, όμως, τμήμα του συνοικισμού καθυστέρησε πολύ οι βασικοί δρόμοι ασφαλτοστρώθηκαν βαθμιαία από το 1950 και έπειτα. Χαρακτηριστικό της άθλιας κατάστασης που επικρατούσε είναι ένα άρθρο της εφημ. "Προσφυγικός κόσμος" που δημοσιεύθηκε στις 30 Οκτωβρίου 1927. "Με την παραμικρή βροχή η Λεωφόρος Υμηττού, από του τέρματος του τραμ 12 μέχρι του συνοικισμού Καισαριανής, γίνεται τελείως αδιάβατος". Στις 4 Δεκεμβρίου 1927, η ίδια εφημερίδα έγραφε: "οι δρόμοι Ευτυχίδου, Χρεμωνίδου και η κατ' ευφημισμόν Λεωφόρος Υμηττού γίνονται αδιάβατοι, όταν βρέχει, γεμάτοι λάσπες και λακκούβες. Επίσης, η είδηση ότι η τροχιοδρομική γραμμή Παγκρατίου θα επεκταθεί μέχρι των συνοικισμών Βύρωνος και Καισαριανής, χαροποίησε τους ενδιαφερομένους και, κυρίως, τους Καισαριανιώτες που στερούνται ομολογουμένως". Τέλος, ένα άλλο δημοσίευμα της ίδιας εφημερίδας στις 26 Οκτωβρίου 1930 μας πληροφορεί ότι οι κάτοικοι Καισαριανής - Υμηττού διαμαρτυρήθηκαν στο Υπουργείο Συγκοινωνίας για την άθλια συγκοινωνία στους οικισμούς τους και ζήτησαν αυτοκίνητα από την "Πάουερ" για να εξυπηρετηθεί πληθυσμός 40.000 συνολικά ανθρώπων

'Υδρευση του συνοικισμού

Στην ''ουρά'' για το νερό !

Τα πρώτα χρόνια της εγκατάστασής τους οι Καισαριανιώτες έπαιρναν νερό από το λεγόμενο Βρυσάκι ήταν μια βρύση επί της σημερινής οδού Φορμίωνος, στο ύψος του ξενοδοχείου Κάραβελ, απ' όπου μεταφέρανε το νερό με τα δοχεία. Η ονομασία της περιοχής πήρε το όνομα από το "Βρυσάκι". Επίσης, στην περιοχή πίσω από το Χίλτον, είχαν τοποθετήσει μια "τρόμπα" η οποία έστελνε νερό σ' ένα ντεπόζιτο που βρισκόταν στην οδό "Δύο αδέλφια" (Μ. Καραολή) του συνοικισμού.Στο τέλος της δεκαετίας, το 1929-1930, τοποθετήθηκαν κάποιες βρύσες σε δημόσιους χώρους και σε ελάχιστα σπίτια.

============================

H οριστική εγκατάσταση των προσφύγων στην Kαισαριανή

Αρκετούς μήνες μετά την πρώτη εγκατάσταση των προσφύγων ξεκίνησαν κάποιες οργανωμένες προσπάθειες από το κράτος.Με την επιλογή αυτή της Καισαριανής αρχίζει η πρώτη οικιστική φάση στην πόλη που φθάνει μέχρι το 1935. Συγκεκριμένα, το Μάιο του 1923, ξεκίνησαν οι εργασίες στην Καισαριανή, οι οποίες περιελάμβαναν την κατασκευή 500 ξύλινων παραπηγμάτων και 1.000 πλινθόκτιστων δωματίων. Η κατασκευή αυτή ήταν προσαρμοσμένη σ' αυτή των τετραγώνων. Συγκεκριμένα, κάθε 10 ή 12 σπίτια αποτελούσαν ένα τετράγωνο. Στο κέντρο κάθε τετραγώνου, που ήταν ένα είδος αυλείου χώρου, βρίσκονταν οι κοινές τουαλέτες.Δυο σημαντικές καισαριανιώτισσες η "ιέρεια" της παραδοσιακής μας μουσικής Δόμνα Σαμίου και η συγγραφέας Δέσποινα Φωτεινού περιγράφουν τις άθλιες συνθήκες ζωής όπως τις βίωσαν σε διαφορετικά χρόνια και από διαφορετική οπτική γωνιά. Τα πλινθόκτιστα, όπως προαναφέρθηκε, ήταν ο βασικό τρόπος κατασκευής οικιών για τους πρόσφυγες τα μικρά αυτά κτίσματα, που ήταν κατασκευασμένα από πλίνθους, ήταν ατελή και επέτρεψαν μια ευελιξία στις ατομικές επεμβάσεις των χρηστών. Παράλληλα με τον τύπο αυτό κατοικίας, κτίζονται και οι προσφυγικές πολυκατοικίες, στα τέλη της δεκαετίας του 1920, διώροφες με παρόμοια διάταξη μέσα στο τετράγωνο.Σε κάθε νοικοκυριό αναλογούσε μια επιφάνεια 36 τ.μ. περίπου. Οι κατοικίες αυτές επεκτείνονταν κατά μήκος του παλιού στρατιωτικού δρόμου, στον οποίο θα αναπτυχθεί η Καισαριανή και μέχρι την πλατεία και κατόπιν μέχρι το δημοτικό σχολείο Βενιζέλου. Αργότερα, κατασκευάσθηκαν και τριώφορες πολυκατοικίες.

Χαρακτηριστικό της κατάστασης που επικρατούσε στο συνοικισμό ήταν ένα άρθρο που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα "Ακρόπολις" στις 14 Σεπτεμβρίου 1929. Η εφημερίδα, με αφορμή την επίσκεψη του Δημάρχου Αθηναίων Σπ. Μερκούρη στο συνοικισμό έγραφε: "Ο Δήμαρχος διεπίστωσε δε ότι η κατάστασις, υπό την οποίαν διαβιούν οι κάτοικοι τούτου του οικισμού, είναι αυτόχρημα τραγική. Το νερό, το οποίο διανέμεται εις τους κατοίκους, ανήρχετο μέχρι προ ολίγου καιρού εις 10 μόνο κυβικά μέτρα, τελευταίως δε ήρχισεν και αυτό να καταλίσκεται από τους εργολάβους, οι οποίοι κτίζουν νέας οικοδομάς. Τραγικώτερον, όμως παρουσιάζεται το ζήτημα των αποχωρητηρίων του συνοικισμού, τα οποία είναι ξύλινες παράγκες με ξύλινα πατώματα, κάτωθι των οποίων υπάρχουν ανοικτοί βόθροι. Αι εστίαι αυταί ακαθαρσίας όχι μόνον μολύνουν με τα αναθυμιάσεις των ολόκληρον τον συνοικισμόν, αλλά και αποτελούν παγίδας διά τους εισερχομένους εντός αυτών, λόγω του σαθρού των πατωμάτων. Τα περισσεύματα δε των βόθρων, μη έχοντα άλλοθεν διέξοδον εκχύνονται εις τας οδούς".

ΠΗΓΗ:http://hellas.teipir.gr/

Η εγκατάσταση των προσφύγων στην Kαισαριανή

Ανάμεσα στις περιοχές τις Αττικής που εγκαταστάθηκαν οι Μικρασιάτες πρόσφυγες ήταν και η Καισαριανή. Στη περιοχή αυτή εγκαταστάθηκαν στα τέλη του 1922 (σύμφωνα με κάποιες ανεπιβεβαίωτες μαρτυρίες) κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, ελάχιστες οικογένειες Mικρασιατών που έστησαν τις σκηνές τους κοντά στο Nοσοκομείο Λοιμοδών Nοσημάτων "Συγγρού" (απέναντι από το σημείο που βρίσκεται σήμερα το ξενοδοχείο Caravel) για να βρίσκονται κοντά στους συγγενείς τους - κυρίως γυναίκες - θύματα της θηριωδίας των Tούρκων που είχαν προσβληθεί μετά από βιασμούς από λοιμώδη νοσήματα. Για το λόγο αυτό και η περιοχή ονομάστηκε αρχικά "Συνοικισμός Συγγρού".Mέσα σε ελάχιστους μήνες - στις αρχές του 1923 - η πολιτεία εγκατέστησε σταδιακά 8.000 περίπου πρόσφυγες κυρίως από τα παράλια της Μ. Ασίας. (Περισσότερες πληροφορίες για το θέμα αυτό στη σελίδα σχετικά με το Kέντρο Mικρασιατικού Πολιτισμού)

H Kαισαριανή πριν την εγκατάσταση των προσφύγων...

Η εικόνα της περιοχής, που αργότερα ιδρύθηκε ο Δήμος Kαισαριανής, στους πρόποδες του Yμηττού λίγα χρόνια πριν την εγκατάσταση των προσφύγων δεν ήταν ιδιαίτερα θελκτική για κατοικία και ίδρυση συνοικισμού. Η τοποθεσία ήταν βραχώδης, δασώδης και ερημική τη διέσχιζε δε ο Ηριδανός, ο οποίος χυνόταν στον ποταμό Ιλισσό, γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα την άφθονη βλάστηση και την πλούσια πανίδα. Ιδιαίτερα κατατοπιστικό είναι το διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη το "Θαύμα της Καισαριανής" που εκδόθηκε το 1901. Στο διήγημα αυτό ο Παπαδιαμάντης, αναφερόμενος στη λαϊκή δοξασία για το θαυματουργό νερό των πηγών του Υμηττού έγραφε : "Ήταν μια σπηλιά ωραία, στον βράχο τον θεόρατο, με χρώμα σταχτερό, που έσταζε δροσιές ολόγυρα. Μοσχοβολούσε ο τόπος από θυμάρια, σχοίνους και αγριοδυόσμους. Κόσμος ένα πλήθος, γυναίκες ένα σωρό, άντρες πολλοί και παιδιά ένα μελίσσι, άλλοι ορθοί, άλλοι καθισμένοι, μερικοί άρρωστοι από διάφορες ασθένειες, μισεροί και σακατεμένοι, βρίσκονταν εκεί και έκαναν το σταυρό τους. Το νερό ήταν δροσερό, γλυκό νερό, αγίασμα. Είχε μια μοσχοβολιά, που δεν ξαναέγινε…".

Η εικόνα αυτή της περιοχής, όπως ήταν φυσικό, παρακολουθούσε και τους ελάχιστους κατοίκους της. Στην απογραφή του 1920, όπου η Καισαριανή αναγνωρίστηκε ως οικισμός της Αθήνας, ο πληθυσμός της, σύμφωνα με τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας, έφθανε μόλις τα… 11 άτομα. Η κύρια ασχολία των κατοίκων αυτών ήταν η κτηνοτροφία. Απ' ό,τι φαίνεται οι κάτοικοι αυτοί δεν ήταν μόνιμοι στην περιοχή, αλλά διέθεταν προσωρινά καταλύματα και κατέφευγαν σ' αυτά ανάλογα με τις εργασίες τους. Ο μοναδικός μόνιμος κάτοικος της περιοχής που αναφέρεται ήταν ο μακεδονομάχος οπλαρχηγός Έξαρχος, ο οποίος είχε την κατοικία του κοντά στο σημείο που βρίσκεται σήμερα το ξενοδοχείο "Κάραβελ".

Η περιοχή της Καισαριανής από το 1917 χαρακτηρίστηκε αναδασωτέα. Η απόφαση, όμως, αυτή δεν έμελλε να πραγματοποιηθεί ποτέ, καθώς η Μικρασιατική τραγωδία του 1922 προκάλεσε το τεράστιο κύμα προσφύγων, μέρος του οποίου δημιούργησε συνοικισμούς στις αναδασωτέες αυτές εκτάσεις. Η περιοχή της Καισαριανής - που δεν ήταν βοσκότοπος -χρησιμοποιούνταν, κατά κύριο λόγο, από το στρατό, αλλά εξυπηρετούσε και ανάγκες του κράτους. Συγκεκριμένα, στην περιοχή Αγ. Νικολάου υπήρχαν αποθήκες υλικού πολέμου και τρεις κρατικές φαρμακαποθήκες στην ίδια περιοχή, επίσης, ήταν οι στάβλοι για τα άλογα της ανακτορικής φρουράς. Το νοσοκομείο Συγγρού, το οποίο ήταν δωρεά του Ανδρέα Συγγρού, συμπλήρωνε την εικόνα της περιοχής. Το νοσοκομείο αυτό αποπερατώθηκε το 1909 και χρησίμευε για τη θεραπεία απόρων που έπασχαν από αφροδίσια νοσήματα. Στην επάνω πλευρά της Καισαριανής, προς το μοναστήρι, ήταν εγκατεστημένη η στρατιωτική μονάδα του χημικού πολέμου, ενώ στην περιοχή του Βλητικού σταθμού (στο ύψος του σημερινού νεκροταφείου) υπήρχαν στρατώνες. 

Ιστορία της Καισαριανής

 Ιστορία

Η Καισαριανή είναι μια από τις ανατολικές συνοικίες της Αθήνας, βρίσκεται 3 χλμ. ανατολικά του κέντρου των Αθηνών, σε 130 μέτρα υψόμετρο, στις ΒΔ πλαγιές του Υμηττού. Συνορεύει βόρεια με τους Δήμους Ζωγράφου και Αθηναίων, ανατολικά με τον Υμηττό, νότια με το Δήμο Βύρωνος και Αθηναίων (Παγκράτι) και δυτικά πάλι με το Δήμο Αθηναίων. Η συνολική έκταση του Δήμου Καισαριανής, σήμερα, είναι 8.500 περίπου στρέμματα, από τα οποία τα 7.500 είναι ορεινή περιοχή και πράσινο και τα 1.000 κατοικημένοι και κοινόχρηστοι χώροι. Η πραγματική κατοικήσιμη έκταση είναι 780 περίπου στρέμματα. Η Καισαριανή έχει σχήμα τριγωνικό και καλή ρυμοτομία, με βάση την κεντρική λεωφόρο και τις άλλες οριζόντιες και κάθετες οδούς προς αυτή. Ο πληθυσμός της σύμφωνα με την απογραφή του 2001, ήταν 26.419 άνθρωποι.

Η Καισαριανή κατοικήθηκε από τους πρόσφυγες που ήρθαν στην Ελλάδα μετά τον μικρασιατικό πόλεμο το 1922. Οι περισσότεροι από αυτούς προέρχονταν από την Σμύρνη και τα γύρω χωριά όπως τα Βουρλά.

Μια θλιβερή σελίδα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας γράφτηκε στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής, που υπήρξε τόπος εκτελέσεων Ελλήνων κατά τη Γερμανική Κατοχή. Την 1η Μαΐου του1944, 200 Έλληνες αγωνιστές (200 της Καισαριανής) εκτελέστηκαν από τα στρατεύματα κατοχής, ως εκδίκηση για το θάνατο ενός Γερμανού στρατηγού, που έχασε τη ζωή του σε μάχη με τους αντάρτες, στους Μολάους Λακωνίας. Στο σημείο έχει αναρτηθεί μνημείο.

Τη νύχτα της 16ης προς 17η Ιουνίου 1944, 10 άνδρες της ΕΠΟΝ και αντάρτες του ΕΛΑΣ έχασαν τη ζωή τους σε ενέδρα που τους είχαν στήσει οι κατακτητές, στο χώρο της Μονής Καισαριανής, εκεί που είχαν ταμπουρωθεί.