''Καισαριανής ενθύμια''

''Καισαριανής ενθύμια''
Πλατεία Καισαριανής

Παρασκευή 1 Μαΐου 2015

Στους 200 κομμουνιστές ήρωες της Καισαριανής

«Αυτός ο δρόμος είναι ΔΡΟΜΟΣ ΗΡΩΩΝ. Τον διαβαίνουν οι λεβέντες του έθνους. Χτες 1 του Μάη τον διαβήκαν 200 παλικάρια». Σύνθημα που γράφτηκε την επομένη της εκτέλεσης....

Πέμπτη 1 Μαΐου 2014

Μνήμες της Ματωμένης Πρωτομαγιάς στην Καισαριανή

Συμπληρώνονται 70 χρόνια από την εκτέλση των 200 αγωνιστών της εθνικής αντίστασης

Ο Ν.Μαριακάκης πριν την εκτέλεση: «Καλύτερα να πεθάνει κανείς στον αγώνα για τη λευτεριά 
 παρά να ζει σκλάβος»



Πρωτομαγιά 1944 - Πρωτομαγιά 2014: 70  χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την ηρωική θυσία των 200 πατριωτών στην Καισαριανή μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα των ναζί. Οι «200», πρώην κρατούμενοι-εξόριστοι επί δικτατορίας Μεταξά στην Ακροναυπλία, την Ανάφη, τον Αϊ-Στράτη κ.ά., εκτελέστηκαν ως αντίποινα για το θάνατο ενός Γερμανού στρατηγού και τριών συνοδών του αξιωματικών στους Μολάους της Λακωνίας, στις 27 Απριλίου του 1944.

Δέκα φορτηγά χρειάστηκαν για να μεταφέρουν τους «200» από το Χαϊδάρι, όπου κρατούνταν, στην Καισαριανή. Και ο δρόμος γέμισε σημειώματα, στη μάνα, στον πατέρα, στα αδέλφια, στους αγαπημένους, στους συναγωνιστές, παρακαταθήκη για αυτούς που έμεναν πίσω να συνεχίσουν την πάλη για την ελευθερία.

«Καλύτερα να πεθάνει κανείς στον αγώνα για τη λευτεριά παρά να ζει σκλάβος» έγραψε στην πορεία του προς το θάνατο ο Νίκος Μαριακάκης, γεωπόνος από τα Χανιά. Αξέχαστο το «όχι» του Ναπολέοντα Σουκατζίδη στην προσφορά των ναζί να του χαρίσουν τη ζωή, επειδή γνώριζε πέντε γλώσσες και τους ήταν χρήσιμος ως διερμηνέας. Είπε ότι θα δεχόταν να ζήσει μόνο εάν δεν πήγαινε άλλος στο εκτελεστικό απόσπασμα στη θέση του.

Ανά είκοσι άτομα γινόταν οι εκτελέσεις και όσοι έζησαν από κοντά εκείνες τις στιγμές θυμούνται ότι το χώμα δεν προλάβαινε να ρουφήξει το αίμα. Πλήθος κόσμου έτρεξε να δει εάν βρισκόταν κάποιος δικός τους στα φορτηγά που επέστρεφαν γεμάτα πτώματα. Την ημέρα εκείνη γράφτηκε μία από τις πλέον αιματοβαμμένες σελίδες της αντίστασης κατά του κατακτητή στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.

ΠΗΓΗ:apocalypsejohn.com

Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

Άγιος Στυλιανός-26 Νοεμβρίου



Άγιος Στυλιανός-26 Νοεμβρίου
Από παρετυμολογία του ονόματός του πιστεύεται ότι αυτός στυλώνει, δηλαδή ενισχύει την υγεία των παιδιών. Γι αυτό κατά την εορτή του οι μητέρες των βρεφών και των άλλων παιδιών απέχουν από κάθε δραστηριότητα. Έτσι στην Ικαρία τα σπίτια έχουν την εικόνα του αγίου και όταν αρρώσταινε κάποιο παιδί λειτουργούσαν την εικόνα και σταύρωναν με αυτήν το παιδί. Στην Κρήτη οι γονείς των παιδιών τα οποία πεθαίνουν, ονομάζουν το νεογέννητο μετά το θάνατο του παιδιού, ΄΄Στυλιανό΄΄ ή ΄΄Στυλιανή΄΄. Σε κάποια , πάλι, ασθένεια, μπορούσε το όνομα να αλλάξει σε ΄΄Στυλιανός΄΄. Εξαιρετικά διαδεδομένο είναι, κυριως ανάμεσα στους Βλάχους το όνομα ΄΄Στέργιος΄΄ ως παραλλαγή του ΄΄Στέλιος΄΄ το οποίο δίδεται κατόπιν τάματος για ευτοκία από επίτοκες γυναίκες, οι οποίες ενωρίτερα δεν μπόρεσαν να αποκτήσουν παιδιά.




Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2013

Το Πολυτεχνείο ΖΕΙ !!!



17 Νοεμβρίου 2013 , το πρωί σε όλα τα σχολεία της Ελλάδας θα πραγματοποιηθούν εκδηλώσεις για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Κάποια φιλόλογος θα διαβάσει ένα σύντομο ιστορικό εκείνων των ημερών, θα τραγουδήσουν τον Δρόμο και το Χελιδόνι, ενώ παράλληλα οι μαθητές βαριεστημένοι θα περιμένουν να τελειώσει η εκδήλωση και να φύγουν (άλλωστε ο μόνος λόγος που πήγαν ήταν η απειλή των απουσιών). Κατά το μεσημέρι 7000 αστυνομικοί θα είναι διασκορπισμένοι από την Πατησίων έως την Αμερικάνικη πρεσβεία. Οι φοιτητές θα τσακωθούν με τους εκπροσώπους της ΔΑΠ που θα προσπαθήσουν να αφήσουν στεφάνι στο μνημείο, στη συνέχεια η κάθε παράταξη θα ξεκινήσει για την πορεία, από διαφορετικό σημείο, ενώ μεταξύ Ευαγγελισμού και Χίλτον θα αρχίσουν τα πρώτα επεισόδια μεταξύ αντιεξουσιαστών και αστυνομικών. Τέλος, μετά το πέρας της πορείας οι εκπρόσωποι των φοιτητικών παρατάξεων θα τσακωθούν και πάλι για το ποιος θα πάρει την αιματοβαμμένη σημαία. Στο τέλος θα ευχηθούμε όλοι και του χρόνου με υγεία…





Πολλοί κοινωνικοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι για να χάσει μια εκδήλωση την σημασία της, δεν έχεις παρά να τη μετατρέψεις σε έθιμο. Αυτό έχει αποδειχθεί τόσο στην περίπτωση των δύο εθνικών επετείων μας, όπου η μόνη έννοια είναι πως οι μαθητές θα μάθουν να βαδίζουν σαν στρατιώτες σε άνευ ουσίας παρελάσεις, όσο και στην περίπτωση του Πολυτεχνείου.
40 Χρόνια έχουν περάσει από εκείνη την εξέγερση, όμως μέχρι τώρα σε καμία εκδήλωση δεν θυμάμαι να έγινε μια σοβαρή και ώριμη συζήτηση για το τι συνέβη εκείνες τις μέρες (πόσοι άραγε γνωρίζουν για την “αμαρτωλή Πανσπουδαστική φ. 8”). Κανένας δεν έχει μιλήσει για το νόημα εκείνων των ημερών ή για το πώς κατέληξε εκείνη η ριζοσπαστικοποιημένη γενιά να μας παραδώσει σήμερα αυτή την Ελλάδα.

Για όλους εμάς η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν πρέπει να είναι απλά ένας ανταγωνισμός μεταξύ των φοιτητικών παρατάξεων, δεν πρέπει να είναι τα επεισόδια που θα προβάλλουν τα δελτία των 8, ούτε απλά το να αφήσουμε ένα λουλούδι στο μνημείο των πεσόντων. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου πρέπει να αποτελεί για μας την αφετηρία για προβληματισμό, για την επανάσταση της σκέψης μας. Πολύ περισσότερο αυτό πρέπει να το καταλάβουν τόσο οι εκπαιδευτικοί, όσο και εκείνοι που εμπλέκονται στην διοργάνωση αυτής της επετείου. Οι ανοιχτές συζητήσεις και η αντιπαράθεση απόψεων πρέπει να πάρουν την θέση των υφιστάμενων τυπολατρικών εκδηλώσεων.

 Τα ΝΕΑ, Βραδυνή, Μακεδονία, Ταχυδρόμος. Ήταν όλοι εκεί.   
 Προσπαθώντας να αναβιώσουμε το κλίμα του Πολυτεχνείου, 
σας παρουσιάζω τα πρωτοσέλιδα εκείνων των ημερών.
 



Δευτέρα 11 Νοεμβρίου 2013

Η τρομοκρατία σπάει με μαζικό συλλογικό αποφασιστικό αγώνα






Η τρομοκρατία σπάει με μαζικό συλλογικό αποφασιστικό αγώνα

 

Την Τρίτη το μεσημέρι 5/11, κατά τη διάρκεια της συλλογικής κουζίνας της Πρωτοβουλίας Κατοίκων Καισαριανής, διερχόμενοι αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ σταμάτησαν σύντροφο που έφευγε από το χώρο της Πρωτοβουλίας. Παρόλο που τούς έδωσε τα στοιχεία της ταυτότητάς του και άφησε να γίνει έλεγχος στο περιεχόμενο της τσάντας του, επιχειρήθηκε να του γίνει σωματικός έλεγχος με εξευτελιστικούς όρους. Κάτω από τα σπίτια μας, μέρα μεσημέρι, έξω από έναν πολιτικό χώρο με ποικίλες κοινωνικές δράσεις. Ο σύντροφος αντιδρώντας στον επιχειρούμενο εξευτελισμό, έβαλε τις φωνές, οπότε μαζεύτηκε κόσμος από τη γειτονιά και από τη συλλογική κουζίνα. Το σάστισμα των πρώτων καουμπόηδων ακολούθησε η εφόρμηση δεκάδων μηχανών με κουκουλοφόρους της ΔΙΑΣ, ακόμα και με προτεταμένα αυτόματα, οι οποίοι απαίτησαν την προσαγωγή του. Μετά τα συνθήματα κατά της κρατικής τρομοκρατίας από τους κατοίκους της γειτονιάς και την επίμονη στάση μας ότι, αν θέλουν να προσαγάγουν κάποιον, θα πρέπει να μας προσαγάγουν όλους και αφού κατάλαβαν ότι δεν θα υποκύπταμε στις “φιλικές” πλέον κουβέντες τους, αποχώρησαν άπραγοι.
Βρισκόμαστε σε μια περίοδο που το κράτος επιτίθεται στην κοινωνία εξαθλιώνοντάς την και εφαρμόζοντας δόγματα “μηδενικής ανοχής”. Συνεχώς εκτρέπεται σε όλο και πιο αυταρχικά μονοπάτια με βίαιες απολύσεις εργαζομένων, όπως τους διοικητικούς υπαλλήλους ΕΚΠΑ και ΕΜΠ, με επιστρατεύσεις σε απεργίες, επιθέσεις σε αγωνιζομένους, όπως τους εργαζομένους της ΕΡΤ και τους εργαζομένους της ACS που περιφρουρούσαν την απεργία τους στον Άλιμο, αλλά και σε κοινωνικούς χώρους και κέντρα αγώνα. Την ίδια ώρα έχει αμολήσει τους κουκουλοφόρους καουμπόηδες της ομάδας ΔΙΑΣ οι οποίοι σταματούν για “τυπικούς”, όπως λένε, ελέγχους όποιον δεν τους αρέσει και κυρίως νέους με εμφάνιση που δεν ταιριάζει στα γούστα τους, “άσχημο βλέμμα“ και με πρόσχημα δήθεν «μικροπαραβατικές» συμπεριφορές υποβάλλουν εξευτελιστικούς ελέγχους πρωί, μεσημέρι και βράδυ. Αυτό γίνεται τον τελευταίο καιρό συνεχώς γύρω και μέσα στο Σκοπευτήριο, ένα χώρο αναψυχής αλλά και μνήμης για νεολαίους και μαθητές των γύρω σχολείων. Στόχος τους η καταρράκωση της αξιοπρέπειάς ανέργων, υποαπασχολουμένων σε δουλειές όπου οι εργοδότες είναι ασύδοτοι, μαθητών ή φοιτητών χωρίς καμία προοπτική. Θέλουν να περπατάμε με σκυμμένο το κεφάλι στη δουλειά, στο σχολείο ακόμα και στη γειτονιά, και να μην τολμάμε να αντισταθούμε. Ρόλος τους η τρομοκράτηση και η καταστολή των πιο δραστήριων και ανήσυχων, νεολαίων, αγωνιστών, απεργών, όποιων θεωρούν ότι δεν ταιριάζουν στο ιδεώδες “νόμος και τάξη” που λανσάρουν.
Εμείς, από την πλευρά μας, δηλώνουμε ότι δεν τρομοκρατούμαστε. Θα συνεχίσουμε να είμαστε δίπλα σε όποιον ορθώνει το ανάστημά του, σε όποιον αντιστέκεται και αγωνίζεται ενάντια στη σύγχρονη σκλαβοποίηση, την εξαθλίωση, τον ρατσισμό, την καταστολή. Συλλογικά, μαχητικά, αποφασιστικά συνεχίζουμε:

Συνέλευση κάθε Τετάρτη στις 8.30, Συλλογική κουζίνα κάθε Τρίτη από τις 2, Χαριστικό – ανταλλακτικό παζάρι κάθε πρώτο Σάββατο του μήνα στην πλατεία της Καισαριανής.